Reguliere hondenschool of één op één training?

Reguliere hondenschool of één op één training2

Reguliere hondenschool

Veel reguliere hondenscholen hebben een vast programma.
De hond moet bepaalde dingen kunnen binnen de termijn van een cursus.
Logisch, je ziet bij deze hondenscholen vaak meer dan acht honden en hun baasjes staan in een groep.
Het moeten dan wel redelijk standaardoefeningen zijn, want het is voor een instructeur bijna niet te doen om zoveel verschillende oefeningen te doen en daarnaast het overzicht te bewaren. 

Maar door de jaren heen hebben we gezien dat dit niet altijd de beste oplossing is voor de baas-hond combinaties.
Zo zijn er mensen, die fysiek de aangeboden oefeningen niet kunnen uitvoeren.
Maar er zijn ook honden, die de gevraagde oefeningen fysiek of geestelijk niet aankunnen. 

Stel je wilt de hond laten liggen en je kan niet bukken?
Dan kunnen we dit ook aanleren met behulp van een stoel.
Of je wilt de hond minder laten trekken, omdat je met krukken loopt.
Dan gaan we toch alle aandacht vestigen op het rustig links naast je lopen en niet op het zitten of liggen?

Of neem de hond die heel erg opgewonden is, hoog sensitief, waarbij alle prikkels komen binnen; dan is het toch fijn dat je niet in grote, holle trainingshal staat met nog 20 andere blaffende, keffende honden en schreeuwende baasjes, waardoor de hond zich helemaal niet meer kan focussen.

Één op één hondentraining

Groepstraining is in zulke gevallen niet altijd handig.
Want dan wordt de aandacht verdeeld over verschillende honden en dan dus ook aan nutteloze zaken besteed.

Dan is het toch fijn dat het mogelijk is om middels één op één training maatwerk geboden kan worden?
Waarbij je als eigenaar jezelf gehoord en begrepen voelt.
Maar waar ook de hond zich veilig en begrepen voelt. 

Dat honden hun eigen plan hebben, dat is duidelijk.
Vaak gehoorde vraag van cursisten; “Maar waarom doet mijn hond dat dan?”.
Ik weet nog dat ik die vraag ruim 25 jaar geleden ook stelde bij mijn hondenschool.
Het antwoord van de instructeur was: “dat is niet belangrijk, hij heeft dat niet te doen, want jij bent de roedelleider”.
En dit werd gevolgd door een ruk aan een slipketting. 

Gelukkig trainen we tegenwoordig met vriendelijkere methoden.
Natuurlijk is er ook niets mis met het aangeven van grenzen bij honden, anders zou het een dolle boel zijn.
Maar mits de hond weet, wat er wordt verwacht en wat er wel mag binnen deze grenzen. 

Helaas spelen er allerlei externe (omgeving) en interne (in de kop van de hond) motivatiefactoren mee, die we eerst moeten bekijken. Want door “waarom doet de hond dit” eerst goed uit te zoeken, begrijpen wij de hond beter.
Beter begrip voorkomt boosheid uit frustratie, om iets waar de hond of jij zelf niets aan kunnen doen.

Baasje; “omdat het niet lukt en niet werkt.”
Hondje; “omdat de hij alleen maar een boze baas ziet en niet weet waarom.”

Bij een hondenschool met gespecialiseerde en geaccrediteerde instructeurs en gedragstherapeuten kan je ook heel veel plezier hebben. Juist met begrip voor baas en hond leren we de honden ook leuke dingen.
Immers als je het naar je zin hebt als baas, heeft de hond het vaak ook al leuk, en omgekeerd natuurlijk ook.

En kijk ook eens of een privé training of kleine groepstraining iets voor jullie kunnen zijn.
Er is meer mogelijk. 

Neem gerust contact op, dan vertellen we je graag over de mogelijkheden. 

Bianca Koreman
I.s.m. met Marian Dekker en Danielle Gaasbeek ‘Dogs’ coaches bij de Stap naar balans