Eindelijk was het 15 april en mochten we labrador puppy Shelby gaan ophalen.
De afgelopen weken had Rivka, de fokster, ons al heel veel info, foto’s en video’s doorgestuurd.
Zodat we dat op ons gemak vooraf konden doorlezen want als de pup er eenmaal is dan heb je je handen vol.
Het helpt wel dat het niet onze eerste labrador pup was maar toch is dat ook al weer 14 jaar geleden.
Hoe was het ook al weer om een puppy te hebben?
En het puppy ophalen, hoe ging dat ook alweer.
Het gaat allemaal zo razendsnel en na 14 jaar is er toch veel wat je wegstopt.
De dag van het puppy ophalen
Dus de rit naar Andijk weer gemaakt en daar werden we al vrolijk begroet door moeder Lily, tante Soof en oma Sien.
Dit was de 3e pup die weg ging die dag, maar blijkbaar zag ze ons nog niet als ‘ontvoerders’.
De pups lagen te slapen maar er was er natuurlijk weer maar 1 wakker.
Tja, hoe kan het ook anders……. en wakkere pup voor ons ;-).
Shelby mocht met ons mee naar de keuken samen met de volwassen labs en was lekker aan het spelen.
Ook dronk hij nog steeds bij moeder Lily en je kon echt zien dat het voor haar wel echt de laatste loodjes waren.
Shelby nu officieel van ons!
Natuurlijk werden eerst alle ‘papieren’ formaliteiten afgehandeld.
Ook kregen we een puppy welkomstpakket van Prins mee waar ook al meteen 3 kilo puppybrokjes, een speeltje en wat snoepjes in zaten en nog wat andere handigheden. Rivka had zelf ook nog hele leuke ‘goodie-bags’ gemaakt met lekkere dingen zodat hij meteen wat te knabbelen had thuis wat hij al kende. Natuurlijk was het voor Rivka en familie wel even een slik momentje want ze heeft toch al deze weken voor deze kleine monstertjes gezorgd.
En toen was het zover, nog even op de foto met mams erbij en de auto in onderweg naar huis.
Helaas was er op de terugweg een afsluiting van de A4 en werden we omgeleid door woonwijken heen waar alles vast stond.
De rit duurde normaal al 2 uur maar nu werd het een rit van ruim 3 uur.
De eerste 30 minuten was het toch wel piepen en blaffen.
Ik had een kleedje bij me en een handdoekje en speeltje met het luchtje van het nest maar dat hielp niet.
Tot ik hem op de grond tussen mijn voeten zetten, het piepen stopte en hij ging slapen.
En dat heeft hij volgehouden tot aan huis, wat ik echt superknap vind voor zo’n jonge pup.
Eenmaal thuis even plassen en poepen, wat spelen en al snel viel hij in slaap.
Het kleed vond hij lekker liggen en natuurlijk aan de voeten van het baasje.
Nog even in de tuin gespeeld, wat gegeten en daarna ook weer slapie doen.
De rit naar huis was in ieder geval goed gegaan.
Nu op naar de eerste nacht……